Afscheidsreportage | Goodbye Moments | Loek
Lieve Loek,
Een feestje, een biertje en veel gezellige mensen om je heen. Grote verhalen en tabak in je mond om op te kauwen, want roken deed je al een hele tijd niet meer. En toen….. toen werd het stil.
Jouw zoon vond je. Door bloeddrukdaling en daardoor een wegtrekker ben je gevallen en liep jij flink zwaar hoofdletsel op en was je er zomaar niet meer.
Condoleance aan huis
Bij jullie thuis op het bedrijf werd alles ingericht voor de condoleance. Het is maar goed dat jullie een beetje ruimte om huis hebben want man oh man….wat waren er veel mensen. Ruim 2000 man kwamen om jou de laatste eer te bewijzen en jouw gezin te ondersteunen.
Kerk
De dag van het afscheid was al net zo bijzonder. Op de koolwagen achter de trekker vertrok je van huis naar de kerk. Een volle kar met bloemen volgde en daarna een hele stoet. Het was mooi en warm en toen kwam die laatste rit.
Afscheid
Het zonnetje kwam tevoorschijn en daar ging de hele stoet over de dijk naar de Waerdse Landen. Ook het crematorium was afgeladen vol. Heerlijke verhalen over jou nuchtere kijk op de wereld en altijd optimisme gaven een lach en een traan. En zowel jouw lieve vrouw en dochter hebben het meerdere keren gezegd….”Dit is zo jammer…”
Steigerhouten kist
Jouw kist was speciaal gemaakt met steigerpijpen en planken en daarbinnen een mooie blauwe bekleding van jouw lievelingskleur. Omdat deze pijpen niet de oven in mogen werd jouw kist op het laatst ontmanteld. Een warm omhulsel van hout bleef over voor jouw laatste reis.
Je zou dit jaar 60 zijn geworden en had al een feestje in gedachten. “Iedereen moet komme”. Ik denk wel dat iedereen is geweest, alleen was het iets te vroeg en niet de juiste gelegenheid.
“Ik zal je missen mam” stond ook op de kaart. “Mam” was de naam voor je lieve vrouw, maar ik weet zeker dat iedereen jou ook gaat missen. Want dit is zo jammer…..
Deel dit blog op Social Media
10 redenen voor een uitvaartfotograaf bij het afscheid
De dagen vanaf het moment van overlijden tot de dagen na de begrafenis of crematie gaan snel voorbij, vaak beleef je deze in een roes en ga je op de automatische piloot. Er moet zoveel geregeld worden om een zo mooi mogelijk afscheid te realiseren. Dat doe je, en dat kun je, maar hierdoor beleef je niet alle momenten heel bewust en dat is zonde.